കവിത .തിന്മതന്‍ ലോകം

http://rasheedthozhiyoor.blogspot.com

ചിത്രം കടപ്പാട് ആര്‍ട്ട് ഓഫ് ഡ്രോയിംഗ്

തിരിയുന്ന ചക്ര വ്യൂഹങ്ങള്‍ക്കിടയിലായ്    

ഞെരിഞ്ഞമര്‍ന്നീടുന്നെന്‍  വിങ്ങുന്ന ഹൃദയം

വിധിയുടെ കരങ്ങളില്‍ പകച്ചുഞാന്‍  നിന്നു

ദിക്കറിയാത്തൊരു  കൊച്ചുകുഞ്ഞിനെയെന്നപോല്‍

അറിയുന്നു ഞാനെന്‍റെ മനസ്സിലെ നോവുകള്‍

പരിഹാരമാണതെന്തെന്നറിയാത്തത്

തെറ്റിനെ തെറ്റുകൊണ്ട് നേരിടാനൊരുങ്ങിയ

ഞാനറിഞ്ഞു  പിന്നീടതല്ല ശെരിയെന്ന്

തിമര്‍ത്തു പെയ്യുന്ന മഴത്തുള്ളികള്‍ വീണിടുമ്പോഴും  

ചുട്ടു പഴുത്തെന്‍റെ ഹൃദയകവാടം

ആവില്ലയവിടമൊന്നു കുളിര്‍പ്പിക്കുവാന്‍

സ്നേഹ സാന്ത്വന  വാക്കുകള്‍ക്കൊന്നുമിപ്പോള്‍

നിദ്രതന്‍ ദേവി കൈകളാല്‍ ഞാനെന്‍റെ

കണ്ണുകള്‍  മെല്ലെ അടച്ചിടുമ്പോള്‍

ലോക തിന്മതന്‍ നിലവിളി കേട്ടപ്പോള്‍

ഞെട്ടലോടെഞാന്‍  കണ്ണിമ  തുറന്നുപോയ്

അച്ഛന്‍റെ കൈകളാല്‍ പിടയുന്ന മകളുടെ

അരുതേ ....എന്ന തേങ്ങലായിരുന്നോ   അത് ?

അതോ ...ലഹരി കണ്ണുകളാല്‍ അച്ഛനെ വെട്ടുന്ന മകന്‍റെ

അട്ടഹാസമായിരുന്നോ അത് ?

മക്കളെ മറക്കുന്ന അമ്മതന്‍ പ്രവര്‍ത്തികള്‍

പൊട്ടികരയുന്ന ഭൂമിയുടെ നിലവിളി

വയ്യ എനിക്കീ ..... നന്മയെ മറക്കുന്ന

തിന്മ നിറഞ്ഞൊരു ലോകത്ത് പൊറുക്കുവാന്‍ 

ചങ്കു തകര്‍ന്നു ഞാന്‍ ഭൂമിയുടെ വിരിമാറില്‍

ആറടി മണ്ണിനായ് ഇടം തേടി അലഞ്ഞിടുന്നു .  

                                  ശുഭം 

rasheedthozhiyoor@gmail.com